به عنوان یک دانش آموز، حضور در کلاس همیشه یک مکان مقدس را به من ارائه داده است که می توانم هر چیز دیگری را تنظیم کنم و خودم را در جامعه ای از دانش آموزان غوطه ور کنم، هر چند فقط برای چند ساعت در هفته باشد.
امروز، تعداد خیلی زیادی از مدارس به طور موقت کلاس های حضوری خود را لغو می کنند تا با تأثیر COVID-19 مقابله کنند. صحبت ها در مدارس و همچنین در دیگر ارگان ها به موضوع برنامه های تداوم آکادمیک تبدیل شده است زیرا مردم همچنان به تأثیرات COVID-19 می پردازند.
وقتی مطالب تهیه شده توسط مراکز مختلف آموزشی و یادگیری و گروه های فناوری آموزش بررسی می شوند، متوجه می شویم که منابع تقریباً در مورد نحوه فن آوری متمرکز شده اند: ابزارهایی برای ضبط سخنرانی ها، ایجاد بحث ها و آزمون های آزمایشی. با وجود اینکه دانش فنی برای ارتباط مجازی با دانش آموزان ضروری است، اما ادامه کار آموزش و یادگیری کافی نیست. فراتر از ارتباط الکترونیکی، باید از نظر عاطفی - به ویژه در مواقع اضطراب و عدم اطمینان - ارتباط برقرار کنیم. می توان گفت که احساسات کلید یادگیری است. ادبیات اخیر اهمیت حوزه های عاطفی را در آموزش و یادگیری تأیید می کند. با شروع ویروس، مدارس به طور ناگهانی تعطیل شدند. خیلی ها اینترنت و توانایی حضور مجازی در مدرسه را نداشتند. انتظار می رفت برخی از معلمان در خانه آنها حاضر شوند، مشق شب را تحویل دهند و یادآوری کنند که باید به مطالعه ادامه داد. چنین فداکاری و انعطاف پذیری و امیدواری معلمان به این دسته از دانش آموزان کمک می کرد تا در دوران آشفته زندگی شان حداقل احساس حالت طبیعی را داشته باشند.
من تصمیم هیچ یک از مدارس و موسسات آموزش عالی برای انتقال کلاسهای آنها به صورت آنلاین یا بستن مدارس را زیر سوال نمی برم. در عوض، من به این فکر می کنم که چگونه می توانیم در زمان عدم اطمینان مطالعه کنیم و چگونه می توانیم اطمینان حاصل کنیم که دانش آموزان به یادگیری موثر ادامه می دهند.
لیست از موارد پیشنهادی در ایام همه گیری کرونا:
- معلمان عزیز به دانش آموزان خود زنگ و یا ایمیل بزنید تا به آنها یادآوری کنید که هنوز در کنار آنها هستید.
- به دانش آموزان بگویید که چگونه برنامه خود را برای کنار آمدن با شرایط جدید تغییر می دهید و این تغییر بخشی از زندگی است.
- در مفهوم سخت گیری تأمل کنید و دانش آموزان خود را به چالش و حمایت ادامه دهید. به عنوان معلم ، معمولاً باید تعادل و پشتیبانی را متعادل کنید، و این شرایط ممکن است در شرایطی باشد که دانش آموزان بیش از سختگیری به پشتیبانی نیاز داشته باشند.
- ایجاد تداوم به معنای افزایش کار مورد نیاز آنها نیست. سختگیری ممکن است آسیب زننده باشد و با توجه به شرایط مکان و زمان درست است.
- برخی از دروسی را که آموزش داده اید تکرار کنید. به خصوص برای آن دسته از دانش آموزانی که فضای کلاس را از دست می دهند، این امر احتمالاً کمک می کند تا حافظه آنها از عضویت در یک جامعه فعال شود و به آنها یادآوری می کند که هنوز بخشی از یک جامعه هستند.
- از زبان امیدوارانه و خوش بینانه استفاده کنید، این به دانش آموزان کمک می کند مشتاقانه به مدرسه برگردند.
- به دانش آموزان فرصتی بدهید تا شماره تلفن را رد و بدل کنند و برای علاقه مندان به آنها کمک کنید تا یک گروه چت موبایلی ایجاد کنند.
- در هر دو محوطه مسکونی و محوطه های شهری، فضاهای مهمی وجود دارد که دانش آموزان می توانند در آنجا با حفظ پروتکل های بهداشتی با هم دیدار کنند و درباره زندگی غیر مدرسه ای خود صحبت کنند – مثل ورزش ، کنسرت های آینده، نمایش های اخیراً کشف شده و غیره.
- در نظر داشته باشید یک هیئت بحث و گفتگو در جامعه ایجاد کنید تا آنها بتوانند آنچه را که در زندگی آنها اتفاق می افتد به اشتراک بگذارند، به ویژه با توجه به استرس، ترس و فشار در این اوقات نامشخص.
- به دانش آموزان خود بگویید که شما در کنار آنها هستید. به آنها بگویید که با مشاوران یا متخصصان بهداشت روان در ارتباط هستید که در صورت نیاز به صحبت با هر کدام می توانید به آنها کمک کنید.
- مهمتر از همه، از هر یک از دانش آموزان خود بپرسید که چگونه می توانید به آنها کمک کنید.
به هر حال، ما می توانیم فضایی را ایجاد کنیم که صدای دانش و بینش دانش آموزان ما بتواند راهی را که برای آنها ترسیم کرده ایم روشن کند.
واضح است که این یک لیست جامع نیست و از همه شما دعوت می شود که نظرات خود را به آن اضافه کنید.
به عنوان یک دانش آموز آسیب پذیر فکر کنید که چه چیزی ممکن است به شما کمک کند؟
و اما نکات کلیدی در پیشگیری از ابتلا به بیماری ناشی از ویروس کورونا
- در حال حاضر واکسنی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد! اما بدیهی است مهمترین و قطعی ترین راهکار برای جلوگیری از آلوده شده به این ویروس، کاهش احتمال تماس با این ویروس است! بنابراین با رعایت نکات ذیل می توان به میزان قابل توجه ای احتمال ابتلا و انتشار ویروس را کاهش داد:
- دست ها را به طور مرتب با آب و صابون بشویید.
- می توان در طی روز و در محل کار و یا مدرسه برای شستشو و ضدعفونی دستها از محلول ها و ژل های ضدعفونی کننده قابل حمل رایج استفاده نمود!
- از لمس نمودن لب ها، دهان، چشم ها و بینی با دستان آلوده پرهیز نمایید!
- توصیه می شود تا برطرف شدن شیوع بیماری از دست دادن، روبوسی و در آغوش گرفتن خودداری نمایید!
- در زمان بروز علائمی مانند عطسه، سرفه و یا به طور کلی علائم شبیه سرماخوردگی بهتر است فرد بیمار از خانه خارج نشود!
- دستمال و یا ماسک استفاده شده را هرگز در محیط رها نکنید! دستمال و یا ماسک آلوده خود می تواند باعث انتشار ویروس شود.
- هنگام عطسه و یا سرفه کردن حتما دهان خود را پوشانده و دستمال را در شرایط ایمن دور بیاندازید!
- توصیه می شود به طور مکرر سطوح و وسایل پرکاربر و یا عمومی را با محلول های ضدعفونی تمیز نمایید.
- در صورت مشاهده علائمی شامل تب، سرفه و یا تنگی نفس حتما به اولین مرکز درمانی مراجعه نموده و از خوددرمانی در این شرایط خودداری نمایید!
- در مکان های پرتجمع مانند وسایل نقلیه عمومی از ماسک های طبی استفاده نمایید!
- با توجه به اینکه برخی حیوانات میزبان این ویروس هستند گوشت و تخم مرغ حتما به صورت پخته شده (حرارت دیده شده) استفاده شود.
- ۹۹/۱۰/۱۱